Het verhaal
van Robert

In het begin kon Robert er slecht van slapen als er op het werk iets was misgegaan. “Daar zat ik echt mee”, weet hij nog. “Gelukkig waren ze er hier heel relaxed over. Ze zagen dat het me dwarszat en zeiden dat ik even naar buiten kon om mijn rust te pakken. Het helpt voor mij om even uit de situatie te zijn.” Daarna konden ze er rustig over praten. Robert: “Fouten maken vind ik heel moeilijk, maar ik kreeg hier geen nare reacties. ‘Het kan gebeuren’, zeiden ze tegen me. Hierdoor werd ik rustiger en steeds zekerder.”

Robert werkt nu ruim een jaar bij Rinske Stevens Design in Culemborg, een groothandel in materialen voor patchwork en quilten. Rinske Stevens startte vijftien jaar geleden met dit bedrijf, dat ze zelf omschrijft als een ‘uit de hand gelopen hobby’. “Twee van mijn kinderen zijn ongeneeslijk ziek en ik moest altijd met ze naar het ziekenhuis kunnen. Dat kan niet bij een baan in loondienst. Ik ben toen vanuit mijn hobby een eenmanszaak begonnen voor de verkoop van materialen.” Het bleek een succes en ze exporteert nu veel naar het buitenland, vooral naar de Verenigde Staten.

Haar zoon zat ondertussen met een Wajong-uitkering thuis. “Ik zag wat dat met hem deed. Hij zat hele dagen zonder doel thuis op de bank. Het is niet fijn als je geen uitzicht hebt op een goede tijdsbesteding en een normaal leven.” Via een vriend kon hij aan de slag voor een bedrijf en daarin is hij inmiddels aardig doorgegroeid. “Voor het werk moest hij opstaan, douchen en zich aankleden en hij had contact met collega’s. Werk geeft perspectief.”

Alleen naar sollicitatiegesprek

Rinske nam zich voor om dit met haar bedrijf ook voor anderen te doen en Robert is nu de derde deelnemer. Met zijn kennis van computers en Engels kon hij aan de slag als magazijnbeheerder. Rinske: “Hij heeft alles heel snel opgepakt en helpt ons enorm. Het eerste jaar begon hij met twaalf uur en dat is nu uitgebreid naar twintig uur.” Om negen uur beginnen werkt niet goed voor Robert. “Goed slapen is belangrijk voor mij”, vertelt hij. “Als ik weinig slaap, heb ik weinig energie. Een uurtje later beginnen bleek veel beter te werken. Ik ga dan in de middag langer door en dat is vanwege het tijdsverschil weer prettig voor de contacten met Amerika.”

Maatwerk is belangrijk, weet IPS-trajectbegeleider Freek de Bree. “Daar moet een werkgever wel voor openstaan.” Inmiddels voelt Freek zich bijna overbodig als begeleider. “Ik heb nu meer een ceremoniële functie. Robert en ik spreken elkaar nog maar eens in de drie weken. Dat is voldoende. Robert krijgt veel ruimte bij Rinske.” “De match was ook goed”, vult Rinske aan. “Robert doet zijn ding binnen ons bedrijf en heeft weinig begeleiding nodig. Hij werkt nu compleet zelfstandig en verzet veel werk.”

Structuur en ritme

Robert is depressief geweest en slikt daarvoor medicatie. “Ik woon zelfstandig met ambulante begeleiding .In 2018 ben ik gaan onderzoeken wat ik wil. Mijn begeleider stelde voor om IPS te proberen.” Freek: “Robert had op dat moment weinig structuur en ritme in zijn leven en dat kwam hem niet ten goede. Samen zijn we op zoek gegaan naar wat past en wat werkt. Met het IPS-traject kreeg hij weer een doel.”

In mei 2019 kon Robert op gesprek komen bij Rinske, in augustus ging hij proefdraaien en in oktober kreeg hij zijn eerste jaarcontract. In het begin was het werk even wennen, maar het had meteen een goede invloed op Robert. Voordat hij bij Rinske werkte, ging hij verjaardagsfeestjes bij familie steeds vaker uit de weg. “Je krijgt dan altijd de vraag wat je doet en ‘niets’ is geen leuk antwoord. Ik weet nu wat ik kan en wil ik dit voorlopig volhouden. Stabiel blijven, dat is plan 1. Daarna kan ik het rustig opbouwen.”

Freek: “Bij een IPS-traject ligt de regie bij de deelnemer. Hij of zij kan vanuit de eigen ervaring en wensen bepalen wat een goede volgende stap is.” Robert bevestigt: “IPS gaat verder dan een plaatsing. Als je ergens begint, moet je nog door de fase van wennen. Begeleiding is dan heel belangrijk. Je bent er niet met de plaatsing alleen.” Voor Robert houdt het in ieder geval nog niet op. Hij mag zijn tweede jaarcontract ondertekenen. Rinske: “Je past goed in het team en je bent bijna onmisbaar geworden. Blijf je nog een jaar?” Robert hoeft er niet over na te denken. “Zeker wil ik dat!”

Wat is IPS?

Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een methode om mensen met een psychische aandoening te helpen bij het verkrijgen en behouden van betaald werk. Werken helpt bij het herstel. Het brengt inkomen en financiële zelfstandigheid, sociale contacten, voldoening, persoonlijke waardering en nieuwe ervaringen. Dat kan een belangrijke ondersteuning zijn voor de eigenwaarde, structuur en routine in het dagelijks leven.

Freek de Bree is IPS-trajectbegeleider van RIBW Nijmegen & Rivierenland. Hij werkt in de regio Rivierenland en vertelt:
“Een IPS-traject duurt drie jaar en bestaat uit een combinatie van zorg, re-integratie- en jobcoachactiviteiten. De wens van de deelnemer is leidend. We maken een arbeidsprofiel met een uitgebreide vragenlijst waarin je kijkt naar wat iemand kan en wil, eerdere ervaring, achtergrond en netwerk. Het kan zijn dat iemand weet wat hij of zij wilt, maar soms ook helemaal niet. Dan zoeken we dit uit. We kijken naar de competenties en motiveren deelnemers richting werk. Het begint met een afspraak op kantoor en de vraag hoe het voelt om ergens op een bepaald tijdstip te moeten zijn. Intrinsieke motivatie is belangrijk en de wens tot werken is de basisvoorwaarde voor een IPS-traject. Vaak heeft een deelnemer nooit gereflecteerd op eerdere werkervaringen. Ik gun het iedereen om naar zichzelf te kijken. Hoe dichter het werk aansluit bij iemands interesse, hoe hoger de kans van slagen. De deelnemer is de regisseur in het traject maar het is heel belangrijk dat een begeleider de achterkant ziet. Op een werkplek gaat het vaak het best met iemand. Een persoonlijk begeleider kan zien hoe goed het thuis gaat. Mocht het daar niet goed gaan, dan kunnen we op tijd ingrijpen. Sommige deelnemers verbazen zichzelf omdat het werken beter gaat dan verwacht. We merken dat werk kan helpen in het herstel. Het is niet zo dat mensen eerst beter moeten zijn voordat ze gaan werken. Werk is onderdeel van het herstel. Veel deelnemers hebben het gevoel dat ze weer meedoen en ergens deel van uitmaken.”

Meer informatie

Wil je meer weten over IPS? Kijk dan eens hier: RIBW Individuele Plaatsing en Steun (IPS) | RIBW Nijmegen & Rivierenland (ribw-nijmegenrivierenland.nl)