“Kevin is iets ouder en hij woont niet te ver van mij af. En een aardige gast die best open over zichzelf is. Steeds meer eigenlijk”, vertelt Luuk. “Kevin heeft moeite om de deur uit te gaan en daarin verandert weinig. Dat vind ik heel erg, dat hij zo alleen is. Ik gun hem er af en toe uit te kunnen gaan, ik zou heel graag willen helpen. Het lijkt echter alsof hij er geen behoefte aan heeft, alsof hij het liefste alleen is. Kevin heeft zichzelf erbij neergelegd dat uitgaan en zo niet meer kan. Hij heeft ontdekt dat hij beperkt is. Op een gegeven moment kom je op een punt dat je denkt: hier moet ik het mee doen. Hij accepteert zijn eigen beperking. Hij heeft het opgegeven om nog bepaalde dingen te veranderen aan zichzelf, gewoon omdat dat teveel energie en moeite gaat kosten. Daardoor heeft hij er een soort berusting in gekregen. Maar echt heel gelukkig met zijn situatie is hij niet, denk ik.”
Als maatje probeer ik Kevin uit te dagen
Luuk: “Ik probeer hem uit te dagen. We wandelen wel af en toe, een ruim blokje om zijn huis, dan zijn we er even uit. Ik herken zijn moeite bij mezelf, ik zat er ook jaren tegenaan te hikken. Het is ook verdomde moeilijk om aan angsten, die heel diep liggen, te gaan werken. Angst kan echt verlammend werken, dat je je heel krachteloos en machteloos voelt.”
Maatje zijn levert mij ook veel op
“Ik ben echt heel blij dat ik dit ben gaan doen, het heeft mij ook veel opgeleverd. En ik zit nu in een andere rol dan ik gewend ben. Ik heb nu ontdekt dat ik meer kan dan ik dacht. Het is eigenlijk heel goed voor mij”, aldus Luuk.
andere interessante ervaringsverhalen
Eliane over worstelen met suïcidale gedachten
Ashley over haar moeilijke jeugd en leven op straat
Wil jij ook onze ondersteuning?
Kijk dan op de aanmeldpagina welke stappen je kan zetten.
Of neem contact met ons op als je vragen hebt.
Bijvoorbeeld over onze begeleiding naar herstel.
